Hoe leer je een stad echt kennen? Stap voor stap is het antwoord van William Helmreich. Als hoogleraar sociologie aan het CUNY Graduate Center en City College van New York wilde Helmreich zijn stad – New York – en de stedelijke ontwikkelingen die daarin gaande zijn leren begrijpen. Zijn methode? Elke straat van New York bewandelen.
Door: Sanne van der Beek
6000 mijl oftewel 120.000 blokken, en vele, vele uren wandelen staan beschreven in Helmreichs boek ‘The New York Nobody Knows: Walking 6,000 Miles in the City‘ (2013). De socioloog wilde onderzoeken hoe de buurtculturen veranderen, specifiek: hoe gentrificatie plaatsvindt, en had het idee dat hij zich daarvoor een methode moest aanmeten waarmee je echt in close up en aan levende lijve deze processen kunt bestuderen. Door te wandelen kun je echt gaan zien, zo stelt hij.
Like the flâneurs of times past, one needs to stroll leisurely and engage people in conversations about how they feel about where they live, what they do, and how they perceive the place is changing. Had I driven through the city, along its highways and thoroughfares, I would have missed 90 per cent of what I found: the teeming life of the city’s backstreets, its parks and playgrounds, its outdoor and indoor eateries — all this would have remained invisible to me. Besides, driving (and for that matter, cycling) tend to mark you as an outsider, even if you live there. When you cover ground quickly, people assume you’re just passing through. But when you walk through a neighbourhood, people assume you’ve got reason to be there.
Een voorbeeld dat Helmreich geeft is dat hij tijdens één van zijn wandelen in het Manhattan Washington Heights gebied in gesprek raakt met een Aziatische student die hem vertelt dat de bevolking in de buurt waarvan werd aangenomen dat deze door Spaansen werd bevolkt, inmiddels een stuk diverser geworden is in de afgelopen jaren. Iets dat niet aan de naambordjes bij de deur af te lezen is, die over het algemeen niet vervangen worden bij een verhuizing.
And so I learned that reality isn’t always what you see. More important, I realised, you must ask questions, not simply observe. [..] In gentrifying areas, you see who talks to whom, and how comfortable they are by their body language. In taverns or restaurants, you see races intermingle, belying the stark categorisations of town planners, statisticians and theorists.
Maar ook als je geen socioloog bent of op een specifieke onderzoeksmissie loont het zich om wat vaker je stad te voet te verkennen. Helmreich schrijft hoe hij de ene prachtige ontdekking na de andere deed tijdens zijn vele wandelingen:
I myself had lived in Washington Heights, in upper Manhattan, for eight years, and thought I knew its every part. I didn’t. I’d often walked 164th Street, but rarely 163rd. Ditto for 159th, as opposed to 158th Street. Returning to the area as a participant-observer, of the kind valued by urban ethnographers from the Chicago School of the 1920s, onwards, I discovered places I’d never seen before.
Meer lezen?
- Lees een voorproefje van Helmreichs boek in dit artikel ‘How I learned to love New York, stride by stride‘ of in ‘Streets Ahead’
- Bekijk het werk van de Amsterdamse wandelaar Jan Rothuizen die zijn observaties optekent in prachtige kaarten.
- Klik door naar ons dossier ‘Slow City’ voor meer artikelen over dit onderwerp.