In Stadsleven ‘StadsTaal’ bekijken we de stad door de bril van taal. Maarten de Ru en Sacha Serano van grafisch design studio Yazoka brachten vorig jaar het bekende sprookje ‘De wolf en de zeven geitjes’ uit in het Bargoens, de Amsterdamse geheimtaal die al in de 17de eeuw door schurken, hoeren en kooplui gesproken werd: De Wollef en de Seve Geitjes . In onvervalst Amsterdams schreven ze een column over het maken van dit bijzondere boek.

Amsterdamse taal.
Sommige kenne je wel schiete,
andere kenne je nie verstaan,
maar de meeste hauwe der wel van,
asse je komp hiero vandaan…

Afijn ieder hepder almaar wel wat over te mekkere. Of je wel een egge Amsterdammer ben? Ja fijfde generatie auwe en wie bejij danwel nie mejje bijdehante porum? Mijje een beetje vraage stelle ofer waar ik fandaan komp?! Nau om kort te gaan sal ik es effe uit de doeke doen waarom en hoeso wij dit boekkie of die wollef en die geite hebbe gemaakt.
Nau we sogge dus een knap versie om op te hange, gewoon soon versie je weet wel soon wijshijt wavan je dan denk attenoije die pik hep hatstikke gelijk, hartstikke jofel. So vanne “geld mot rolle anders hadde se het wel fierkant gemaakt”. Nau dattis toch een waarheit asseen koe, of nie dan?

Afijn. Ineens komme we dus een sprookie tege dattal tientalle jare op se plat Amsterdams wort vertelt. Dus wij lage ontiegelijk in een deuk van het lache, so fan helemaal dubbel. Piste sowat in ons broek. Dus we ginge het ook es foorleese an wat gabbers en die gingen ook helemaal stuk. Se hadde ook gelijk allemaal ferhale ofer hun opoe die so praatte en se hadde allemaal ineens ook nog aanmerkingen hoedat het allemaal nog hilarischer kon woore opgeschreve. Nau wij dus in die pen geklomme en wat pensele gepakt om erdan ook maar meteen wat tekeninge bij te make, me kleurtjes en so, vinde die kleintjes hartstikke tof.

Duike we dus so dat taalhoekkie in waar je op de schoolbanke helemaal maf fan wert. Wel geinig hoor watter dan fooreen werelt ope gaat. Allemaal fan die hotemetote die bij fan die boekkekluppies sitte en de humor der nie fan insien en maar lekker suurpruime metse alle. Geenene uitgever wauw se jatte dr aan brande omder ook maar ene rooie sent in te steeke. Nie dat die wij hadde kunne vinde in ieder geval. Maar goet wij lage de godganse dag door innen deuk dus hebbe we sellef maar wat sente bijelkaar gesprokkelt en die boekkies late make. Lekker op een barrel door de stad fietse om die boekkies te verpatse. Hartstikke tof om te doen. Lage we so ineens bij ’t Rijks. Ken je foorstelle? Me je boekkies porum naast Rembrand. Nau onsse autjes ware so trots assen pauw! Eiggelijk ook wel logisch natuurlijk want kijk Amsterdams is gewoon een toffe taal die helaas almaar wort vergeleke met domme mense die geen fatsoen in hun donder hebbe. Nau laat me je vertelle da de meeste mense sonder fatsoen alleen maar Algemeen Bekakt Nederlands praate ABN noeme se dat. Nau laame je vertelle dat ’t gaat om wat je segt ennie hoejenet segt. Amsterdam, een taalschat die foor ’t oprape legt en waar iedereen messe grijpstuivers in ken graaie. Geef je ore de kost en seg lekker met se alle in koor so als de possie uit Osdorp het al sei:

Het is de oorsjineele Amsterdamse taal,
sonder bekakte ‘R’ maar auwerwets normaal,
dus lul maar lekker slap alset ommeen ereksie gaat,
want ’t ken me niet verrotte welk dialekt je praat,
hiero in Amsterdam segt iedereen je waar ’t op staat!

Meer lezen?

• Klik door naar ons dossier ‘Stadsleven ‘StadsTaal’ voor meer blogs en columns over dit onderwerp.