Met een dichtbundel op de vlucht – het verhaal van Baban Kirkuki

Veel nam hij niet mee op zijn vlucht uit Irak: brood, wat kleren, en een dichtbundel van de Soefi-mysticus Roemi die Baban Kirkuki ooit van zijn oom had gekregen. Het was die dichtbundel die zijn ogen voor poëzie had geopend – maar op de lange reis vanuit Koerdistan naar Nederland is die ergens zoekgeraakt, vertelde hij in een interview aan de Volkskrant.

Intussen is hij teruggeweest. Tien jaar nadat hij hals over kop met een mensensmokkelaar was vertrokken, zeven jaar nadat hij in Nederland een verblijfsvergunning had gekregen. Nog steeds wordt hem vaak de vraag gesteld: ga je terug? Daarom, vooruitlopend op zijn optreden maandag 29 april in Cinema Stadsleven: Shell Shock (19u in Eye Filmmuseum) zijn gedicht ‘Wil je terug gaan?’ dat hij in 2011 publiceerde in de bundel ‘Territorium’ bij Uitgeverij P:

Wil je terug gaan?

 

ze vragen mij:

ga je terug naar Irak

als het land veilig is

 

ik antwoord:

als ik ooit terug

naar de baarmoeder zou gaan

zal ik geen asiel aanvragen

en geen vlucht voor mijn ziel kiezen

ik zal mijn lichaam

niet laten trillen in de kou

 

ik schommel in twee werelden

de ene waar ik nu in leef

de andere in mijn dromen

een land voor mijn paspoort

geschreven in de lade

van een gemeentekantoor

 

mijn andere land

ligt in het noorden

 

het noorden van mijn hart