door Carlien Oudes
Ik teken mijn omgeving, mijn stad, de plekken die ik bezoek en de mensen waar ik mee om ga. Je kan het zien als notities, als bijdragen in een dagboek. Mijn tekeningen zijn geen exacte weergaves, daarvoor bestaan foto’s. Ik laat weg wat me niet bevalt en verzin er altijd iets bij. De tekeningen maken een verhaal van de omgeving. Op die manier creëer ik een sfeer met lijnen en kleur.
Bijgaande tekeningen, van gemiddeld 150 cm breed, zijn gemaakt op drie plaatsen in Amsterdam die ik bijzonder vind.
Een stad tekenen is wandelen, kijken, dwalen en mijmeren. In de winter loop ik graag in het boomrijke Flevopark in Amsterdam-Oost. De sierlijke lijnen van de bomen met hun zwierige takken zijn zonder bladeren makkelijk te volgen. Het park, gelegen aan de rand van de stad, dateert uit 1931 en was een initiatief van de bekende bioloog Jac. P. Thijsse (1865-1945).
Aan het begin van de vorige eeuw maakte hij zich sterk voor de aanleg van een natuur- en recreatiegebied voor de 50.000 nieuwe bewoners van de pas gebouwde huizen in de Indische buurt. In 1943 kreeg het park de huidige naam ‘Flevopark’. De imposante ‘hekkepoort’ (te zien op bijgaande tekening) maakte voorheen deel uit van de Muiderpoort. In 1898 werd die poort gesloopt omdat de toegang tot de stad door de toename van het ‘drukke’ verkeer te smal werd. De poort werd weer opgebouwd voor het park. Als tekenaar ben ik blij met deze verplaatsing!
In de Zeeburgbuurt tekende ik, ook in de winter, tweemaal het zicht op de Nieuwe Vaart vanaf de oostkant van de H. A. J. Baanderskade. Op de onderstaande rood-oranje-tekening, waarin ik de oude fabriekspanden gemakshalve in elkaar heb laten overvloeien, staat in de verte de Ad Grimmonbrug. Het grappige is dat deze brug tot 2017 alleen met het bouwjaar 1915 werd aangeduid. Na een oproep in 2016 van de Gemeente Amsterdam aan de Amsterdammers kreeg de brug de naam ‘Ad Grimmonbrug’, naar Ad Grimmon (1883-1953), een interieurarchitect die werkte in de traditie van de Amsterdamse School.
Een hele andere sfeer van de Nieuwe Vaart heeft de tekening waarbij ik het perspectief heb verbreed. Op de ‘groen-oranje-tekening’ staan rechts huizen die dateren uit de jaren tachtig. De architectuur wijkt nogal af van de stijl van de drager van de straatnaam, Herman Ambrosius Jan Baanders (1876-1953), een Amsterdamse architect die bouwde in de stijl van de Amsterdamse school. In de verte zie je nog een fractie van de Ad Grimmonbrug. In deze tekening zet de boom de toon, samen met de gebouwen, de takken, het water en de lucht.
Ten slotte is de oude binnenstad van Amsterdam een feest voor nostalgische tekenaars. Vele kunstenaars brachten die in beeld, en ik waag me er ook aan. Als je langs de grachten loopt, hoef je alleen maar de auto’s weg te denken om je te wanen in een andere tijd. Ik kijk omhoog. Het is begin zomer. De ontluikende groene bomen krijgen een prominente rol in mijn tekening, ze sieren de klassieke koopmanshuizen. Op de tekening zie je het begin van Herengracht, aan de even zijde. Met inkt en een klein beetje verf voor de bomen en de lucht, staan de huizen op papier.
