In 2012 Daan Weddepohl and three others founded Peerby, a website and an app where people can borrow and rent stuff, like tools. It was a great success – until it wasn’t. (And now it is again). Daan is speaking in the live talkshow Stadsleven on Nov. 26 in Pakhuis de Zwijger on ‘Start up, Fall down’
The idea behind the startup Peerby was brilliantly simple: if we share things, we don’t have to produce as much. Good for the community, good for the environment. It was a huge success, reaching millions of people and bringing in investments of 5 million euros from crowdfunders as well as investors.
But even before it showed up in the books, co-founder Daan Weddepohl had the gut feeling that all was not well. He was right. The idea worked, but the business model didn’t scale up. He had to scale back, laying off his whole team of 25 and going back to just the 4 founders.
He wrote a book about this rollercoaster adventure called 99 redenen om te stoppen – en toch door te gaan (’99 Reasons to stop – and to keep going anyway’). Here are some excerpts – in Dutch, but it’s worth running them through Google Translate.
FAILURE
Is het feit dat het nu zo moeizaam gaat een teken van mislukking? Of laat het juist zien dat we bezig zijn met iets wat de wereld echt verandert en niet een of ander geheid businessmodelletje? Iets wat echt world-changing is gaat misschien miet snel en makkelijk. Het kan juist een signaal zijn dat we op het juiste spoor zitten. We moeten ons geld zo lang mogelijk uitspreiden in plaats van zoveel mogelijk in snelle groei pompen. Onze investeerders moeten geen haast hebben. Ik moet tegen mijn investeerders zeggen: ‘Peerby, als je daarin wilt investeren, dan ben je een geduldige investeerder. Een investeerder die echte impact wil op de lange termijn.’ En ik realiseer me nog iets… ik ben als de dood om mensen te ontslaan. Ik ben bang dat we eraan ten onder zullen gaan. Maar als ik niets doe is zo meteen al het geld op en is iedereen zijn baan kwijt en hebben we nul impact.
WORSTELEN
Ik heb net aan mijn aandeelhouders gestuurd, een zogenaamde written solution met een harde en simpele boodschap: ‘Jongens, over 6 maanden is het geld op.’ Ik schreef ook dat we veel toekomst zien in het nieuwe model dat we aan het opzetten zijn, ‘maar het gaat niet lukken zonder financiële steun. Wie wil er bij storten? Ik verneem graag jullie reactie, uiterlijk 2 maart.’ Als iedereen geld stort is het natuurlijk goed, en dan kunnen we verder. Als er niemand wil bijstorten hebben een probleem. Want met de schulden die nu in het bedrijf zitten, zal het vrijwel onmogelijk zijn om nieuwe financiering op te halen bij derden. Ik kan het antwoord eigenlijk al raden, maar ik probeer het toch. Het schept in elk geval duidelijkheid.
…
2 maart 2018. De deadline voor onze investeerder is daar. En hun antwoord is: ‘Nee, we gaan niet meer investeren.’ Geen van onze investeerders heeft voldoende vertrouwen in de toekomst om geld bij te leggen.
…
Voor mij begint de vraag ‘wanneer is het genoeg?’ steeds meer te spelen. Ik balanceer tussen ‘dit wordt het helemaal’ op de ene dag tot ‘misschien moet ik er gewoon maar mee kappen’ op andere dagen. Maar hoe? Ik heb behoefte aan een uitweg uit deze hachelijke situatie.
ONDERGANG
Amsterdam, Q4, 2018. Ik zit inmiddels diep in de juridische mallenmolen. Er moet een enorme berg contracten worden opgemaakt, ontbonden, omgezet en verzonnen. Onze advocaat, notaris, fiscalist en accountant maken overuren. En moet allemaal betaald worden. Maar waarvan? De bankrekening is leeg. Ik ben tot het uiterste gegaan. De belastingdienst krijgt nog 11.000 euro van ons. Ik heb mezelf al twee maanden geen salaris uitbetaald en de lonen van mijn medewerkers heb ik de afgelopen maand betaald van mijn laatste spaargeld. Er staat een zakelijke creditcardrekening open van 5000 euro en ook op mijn privé kaart is de max bereikt, om te zorgen dat onze servers blijven draaien. Als we niet opschonen is er sowieso geen toekomst meer voor Peerby. Dit moet gaan lukken. Ik voel het.
…
Er is geld! Het kwam heel onverwachts. Ik had met een business angel afgesproken bij een koffietentje om de situatie aan hem uit te leggen en om te kijken of hij een klein deel van die 50.000 euro zou willen betalen. Ergens middenin het gesprek zei hij plots: ‘Wat zou je ervan zeggen als ik je het hele bedrag gaf?’ Ik heb hem omhelsd.
EINDSPEL
Het in de markt zetten van Peerby gaat over veel meer dan over de vraag of we het redden als bedrijf. Het gaat over de vraag wat we de moeite waard vinden. Hoe willen we dat de wereld eruit ziet? Hoe komt het dat we zoveel waarde die we als mensen ervaren, niet in geld uitdrukken en dus geen waarde toekennen in ons economisch systeem? Waarom moeten we zo ontzettend ons best doen om iets wat echt wat toevoegt, iets wat echt een oplossing biedt voor de toekomst, van de grond te krijgen?
Dat ligt voor een groot deel aan ons verouderde economisch systeem. Ik heb door mijn achtjarige worsteling wel een helder beeld gekregen over wat werkt en wat niet. En vooral waarom. We zitten gevangen in zelfversterkende loops, die ervoor zorgen dat de elementen in onze systemen in stand blijven of groeien. We draaien rond in verouderde cirkels, waar we uit moeten breken. We moeten nieuwe cirkels creëren.
We kunnen kiezen als samenleving wat waarde is. Wat zou er gebeuren met al onze kleding- en elektronicabedrijven als menselijk geluk en een lange termijn planning voor de planeet voorop staat? Hoe zien dan de self-enforcing systemen eruit? Gelukkig zie ik langzaam maar zeker een verandering tot stand komen. Hopelijk kan Peerby daarbij helpen.