door Walther Ploos van Amstel

Op de sociale media is de pakketbezorger de gebeten hond. Ze verzieken onze woonwijken. Onze buren moeten zich schamen voor al die online bestellingen bij Bol, Amazon en Coolblue en al helemaal voor hun retouren.

Ik snap dat niet. De bestelauto’s van de pakketbezorgers zijn nog geen vijf procent van al het bestelverkeer in onze gemengde woon- en werkwijken. Als we niks aan die andere vijfennegentig procent doen, dan lost het verjagen van de pakketbezorger niks op.

In een wijk van zo’n 3.000 woningen komen elke dag 6 tot 10 bestelauto’s 400 pakjes brengen. Tel daarbij op de meer dan 20 voertuigen van Picnic, Albert Heijn en Jumbo. De lokale supermarkten, horeca en kantoren ontvangen op hun beurt dagelijks 10 tot 20 vrachtwagens. Vergeet ook niet alle afvalinzamelaars en de bijna 100 servicebusjes van de loodgieter, verwarmingsmonteur, schilder, Miele-reparateur, keukenbouwer en thuiszorgmedewerkers. En ‘s avonds melden zich nog eens twee- tot driehonderd maaltijdbezorgers.

Al dat verkeer zie je nooit in de fraaie artist impressions van projectontwikkelaars. Daar flaneren schattige jonge stelletjes hand in hand. Een opa op een bankje, genietend van onbezorgd spelende kinderen. En altijd schijnt er de zon.

Als je niet vooraf nadenkt over buurtlogistiek staan straks de stoepen vol met bestelauto’s, wordt de lucht nooit schoon en is het niet veilig om buiten te spelen. Voor de Utrechtse nieuwbouwwijk Merwede is nu wel vooraf nagedacht over buurtlogistiek. Om de woonstraten zelf autoluw te houden, komen er stadslogistieke hubs voor parkeren en distributie bij het Merwedekanaal, dicht tegen de stadsboulevards aan. Er komen voorzieningen voor levering met vrachtfietsen. Digitale handhaving in de voetgangerszones zorgt voor veilige en prettige woonstraten.

In Merwede wordt ook al nagedacht over hoe om te gaan met grotere vrachtvoertuigen. Vanuit centrale inpandige mobiliteitshubs met ‘pakketmuren’ worden bewoners en ondernemers beleverd. Of, aan de voordeur met bezorgrobots, vrachtfietsen en kleine elektrische voertuigen.

Het zijn inspirerende oplossingen voor het groeiende bestelverkeer die verder gaan dan het vingertje wijzen naar de pakketbezorger. In Merwede kun je straks de loodgieter, met een gerust hart, laten komen.

Toch gaat de pakketbezorger niet helemaal vrijuit. De vaak korte lontjes achter het stuur geven irritatie. Ik snap die haast als je 200 pakjes moet afleveren. Als bezorger ben je te gast in de buurt. De autoluwe stad maakt het er allemaal niet makkelijker op. Een ding weet ik zeker: bezorgen, leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker als we er vooraf goed over nadenken.

Walther Ploos van Amstel is als lector Citylogistiek verbonden aan Hogeschool van Amsterdam.